با عنایت به فرمایش امام خمینی بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی ایران که اشاره داشتند که انقلاب ما انفجار نور بود به خوبی درمی یابیم که ساختمان نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران که برشالوده مبانی ملی ، اصول اسلامی و مولفه های فرهنگ شیعی بنا گردید دقیقا درچارچوب نقشه معنوی انقلاب اسلامی بود و حتی وجه بارز تفاوت این انقلاب با دیگر انقلاب های معاصر جهان به ماهیت مردمی بودن و معنوی بودن انقلاب اسلامی ایران معطوف می باشد.

بدین ترتیب هرچند که همه ساله ملت و دولت هریک به سهم خویش تاسیس حاکمیت نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران را در ۱۲ فروردین تکریم نموده و به آرمانهای معرفتی انقلاب اسلامی ادای احترام می کنند ، وانگهی بایستی عنایت داشت که مهمترین مسوولیت ما ملت و همچنین مهمترین رسالت دولت پاسداشت و تضمین مدیریت معنوی انقلاب اسلامی است ، پاسداری از روحیه ایثارگری و ترویج شور انقلابی و تحکیم مبانی معرفتی انقلاب اسلامی که متاسفانه بعضا از سوی دولت و ملت ناخواسته به فراموشی سپرده شده و مصلحت طلبی و روز مره گی جایگزین آن شده است .

۱۲ فروردین ۱۳۵۸،نماد تاریخی عجین شدن شور انقلابی با شعور انقلابیون می باشد وصد البته نیک می دانیم که پاسداری از ارزشهای معنوی انقلاب اسلامی و همچنین انتقال مفاهیم دینی به نسل های جدید ، از مهمترین وظایف نخبگان جمهوری اسلامی است ، لذا بر ایشان فرض است که یکبار دیگر معرفت به جایگاه و اهمیت ۱۲ فروردین ۱۳۵۸ را واکاوی نموده و شور انقلابی و شعور باطنی خود را مجددا بازتولید کنند ، چرا که ‘ذات نایافته از هستی بخش ،کی می تواند که شود هستی بخش’ انسان تا خود تخلق حسینی نداشته باشد کمتر می تواند اخلاق محمدی و منش علوی را به دیگران ‘ نسل جدید’ منتقل کند.

قطعا انتقال هنجارها و ارزشهای انقلاب اسلامی ، فقط با سخنرانی ، شعارنویسی ، نصب بیلبورد و آویزان کردن پلاکارد محقق نشده و صرفا تاکید بر لحن و ادبیات انقلاب اسلامی کافی نیست ، بلکه بایستی بذر معنوی انقلاب اسلامی و نهال مردمی نظام جمهوری اسلامی ، برضمیر وجودی هریک از نخبگان گذشته و حال قوت و قدرت بگیرد تا در نتیجه سخنی که از دل برآید لاجرم بر دل نشیند.

جملگی براین اعتقاد هستیم که جامعه برای پایایی و پویایی خویش نیاز به نمادهای رسمی دارد و از جمله ۱۲ فروردین ۱۳۵۸ ،از یک طرف نماد فرود قاطع مشروعیت و اقتدار حکومت پهلوی دوم بوده و از سویی دیگر ، نماد فراز ۹۸٫۲ درصدی رسمیت حاکمیت جمهوری اسلامی ایران است ، این روز تاریخی همان روز شروع روند استقلال ملت ایران در تمامی ابعاد سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی ، فرهنگی و نظامی است والبته روند استقلال طلبی دولت و ملت ایران اسلامی همچنان ادامه داشته هرچند که به چالش هایی نیز گرفتار آمده است طی سالهای گذشته برخی از این چالش ها ناشی از سو مدیریت برخی نخبگان بوده و برخی دیگر برگرفته از ماهیت مردمی و جنبه معنوی انقلاب اسلامی است که بعضا تعدادی از خودیهای به ظاهر انقلابی قادر به تطابق با اهداف عالیه انقلاب اسلامی نبوده و از قطار شور حقیقی و شعور واقعی انقلابیون اصیل عقب مانده اند و مسیر گمراهان را به صراط مستقیم ترجیح داده اند.

به هرتقدیر ، وظیفه ملی هر ایرانی و همچنین وظیفه ملی هر ایرانی مسلمانی است که نسبت به هزینه های مادی و معنوی درخت ۳۶ ساله نظام جمهوری اسلامی ایران بی تفاوت نبوده و ضرورت دارد که هر شهروند ایرانی هم در آرایش معقول نیروهای سیاسی – اجتماعی سهیم باشد و هم در پیرایش منطقی مفاهیمی مشارکت کند که به صورت اعتباری و بالعرض درچارچوب حاکمیت جمهوری اسلامی به صورت قارچ گونه غیر مترقبه روییده است . مفاهیمی نظیر دروغگویی ، رانت خواری ، عافیت طلبی ، مصلحت اندیشی ، پولشویی ، نفاق، تظاهر ، قدرت طلبی ، دنیا پرستی ، تجمل گرایی ، شیطان صفتی ، غرب گرایی ، الحاد گرایی ، التقاط گرای ف افراط گرایی و…