در خیابان‌ها رانندگی کند و اگر چند روزی قصد استراحت کردن، سفر کردن در منزل را داشته باشد، یا بیمار باشد و نتواند کار کند، از مزد آن روز بی‌بهره می‌ماند. در واقع این شغل، شغلی بدون مرخصی است و سرما و گرما هم سرش نمی‌شود!

وقتی پای درد دل راننده تاکسی‌ها می‌نشینی و با آن‌ها همدل می‌شوی، سختی شغلشان را بیشتر درک خواهی کرد. شاید برخی فکر کنند که درآمد رانندگان تاکسی خیلی زیاد است، اما در کنار هزینه بنزین، روغن و استهلاک تاکسی این مسئله رد می‌شود. حتی بسیاری از رانندگان تاکسی معتقدند که اگر درآمد ما زیاد هم باشد چون روزانه آن را دریافت و خرج خانه می‌کنیم در واقع چیزی برایمان نمی‌ماند و اگر مانند سایر شغل‌ها درآمد ماهانه داشتیم برایمان بهتر بود.

از این رو تصمیم گرفتیم تا با گزارشی کوتاه به بخشی از دغدغه رانندگان تاکسی بپردازیم تا مرهمی بر دل آن‌ها باشد.

«پول خرد» دغدغه اصلی رانندگان و مسافران

یکی از دغدغه‌های بزرگی که دامن گیر رانندگان تاکسی و مسافران شده است مسئله «پول خرد» است. پول خردی که شاید مقدارش ناچیز باشد اما مجموع آن در طی سال رقم بسیار سنگینی می‌شود. شاید شما هم دیده باشید که مسافران به خاطر اینکه فقط ۱۰۰ تومان از پولشان دست راننده تاکسی مانده و پول خرد ندارد که آن را باز گرداند، هنگام پیاده شدن با چه اوقات تلخی در تاکسی را می‌کوبند! طوری که خسارت تعمیر «در تاکسی» چندین برابر ۱۰۰ تومانی می شود که راننده نتوانسته آن را پرداخت کند.

یکی از رانندگان تاکسی منطقه شرق تهران به خبرنگار «فردا» می‌گوید: کرایه این خط تاکسی هزارو دویست تومان است. اگر مسافر به ما هزار و صد تومان هم بدهد راضی هستیم! اما مشکل اینجاست اکثر مسافران پول خرد که ندارند هیچ، پول‌های درشت به ما می‌دهند و این برایمان مشکل ایجاد می‌کند.

این راننده تاکسی ادامه می‌دهد: گاهی یک مرد مسن به این خط می‌آید و پول‌های خرد با خودش می‌آورد (صد تومانی و دویست تومانی) و آن‌ها به ما می‌فروشد. ما ناچاریم که آن پول‌های خرد را خریداری کنیم تا بتوانیم باقی پول مسافران را پس بدهیم.

وی بیان می‌کند: برخی مسافران حتی زحمت نمی‌کشند کیف پول خود را نگاه کنند و ببینند پول خرد دارند یا نه! و اکثرشان ۱۰ و پنج هزار تومانی تحویل راننده می‌دهند.

اعتراض به افزایش قیمت کرایه‌ها عادت شده است

این روزها داستان گران‌ شدن کرایه تاکسی‌ها داستان تازه‌ای نیست. ابلاغ نرخ جدید کرایه‌ها از سویی روزنه امیدی در دل رانندگان ایجاد می‌کند و از سوی دیگر موجی از اعتراض مسافران را به دنبال دارد. رانندگان تاکسی از افزایش ناچیز درآمد خود خوشحالند و مردم از اینکه باید برای رفت وآمد خود هزینه بیشتری بپردازند احساساس نارضایتی می‌کنند. البته در این میان کسانی هم هستند که گران شدن کرایه‌ها را حق طبیعی رانندگان می‌دانند و به این قضیه به شکلی عادی نگاه می‌کنند.

یک راننده تاکسی در این باره می‌گوید: اعتراض هرساله نسبت به افزایش نرخ کرایه تاکسی‌ها به عادتی بین مردم تبدیل شده و گریزی از آن نیست. مردم نارضایی خود نسبت به سایر مسائل را در قالب اعتراض به کرایه تاکسی‌ها نشان می‌دهند تا شاید بتوانند بخشی از بار و فشار روانی که بر آنها تحمیل می‌شود را کم کنند.

وی یادآور شد: برای اکثر مردم بحث در خصوص افزایش کرایه‌های تاکسی‌ها شروعی برای اظهار نظردر مورد دیگر مسائل و اتفاقاتی است که در جامعه می‌افتد و مردم از آن‌ها ناراضی‌اند. مسافران چانه‌اشان را با اعتراض به افزایش چند درصدی کرایه‌های تاکسی گرم می‌کنند و اغلب تا آخر مسیر در ارتباط با مسائل ریز و درشتی که در بسیاری از موارد اطلاعات چندانی راجع به آن ندارند صحبت می‌کنند.

این راننده تاکسی ادامه داد: در این میان رانندگان تاکسی ناچارند بدخلقی‌ها، رفتارهای ناشایست، درگیری‌های لفظی مسافران را تحمل کنند تا جریان گران شدن کرایه‌ها عادی شود.

تاکسی یا مسافربر شخصی؟

به راستی که چند نفر از ما حاضریم چند دقیقه کنار خیابان بایستیم تا یک تاکسی از راه برسد و سوار شویم؟ بسیاری از افراد هستند که با اولین ماشینی که مسیرش با مسیرشان جور در می‌آید همسفر می‌شوند. اگر پای درددل راننده‌های تاکسی بنشینیم دل پری از این مساله دارند.

یکی از راننده‌های شهر تهران که گله زیادی از مسافرین دارد، می‌گوید: من نمی‌دانم مسافرین چه فکری می‌کنند که تاکسی را‌‌ رها کرده و با مسافربرهای شخصی به مقصد می‌روند؟ مگر تا حالا صفحه حوادث روزنامه‌ها را نخوانده‌اند؟ تا به حال آمارچند دزدی و زورگیری و قتل در صفحه حوادث نوشته شده که توسط مسافربرهای شخصی اتفاق افتاده؟

یکی دیگر از رانندگان تاکسی که در یک خط شخصی در غرب تهران مشغول به کار است بیان می‌کند: خطی که من در آن کار می‌کنم در بسیاری از ساعات روز مسافر ندارد و ما ناچاریم مدت زیادی را صبر کنیم تا ۴ نفر سوار ماشین شوند. در این بین مسافربرهای شخصی که از این مسیر می‌گذرند‌‌ همان تعداد مسافر محدود را هم سوار می‌کنند! و در نتیجه یکی دو نفری که در این وانفسا سوار تاکسی ما می‌شوند از انتظار خسته شده و پیاده می‌شوند و سوار‌‌ همان مسافربرهای شخصی می‌شوند تا سریع‌تر به مقصد برسند.

او می‌افزاید: مسافربرهای شخصی امانمان را بریده‌اند و حسابی کاسبی‌مان را کساد کرده‌اند. به محض اینکه یک عابر وارد خیابان می‌شود، انواع جلویش توقف می‌کنند و این امر به کار ما لطمه زده است.

یکی دیگر از رانندگان تاکسی که درد دل زیادی راجع یه این موضوع دارد، ادامه می‌دهد: امنیت مسافر در خودروهای حمل و نقل عمومی بیشتر است و نیاز است درباره استفاده از خودروهای عمومی فرهنگسازی صورت گیرد و رسانه‌ها در این زمینه نقش مهمی دارند.

به طور قطع کار کردن در آلودگی هوا، روزهای سرد زمستانی و داغ تابستانی، کلنجار رفتن با مسافران، روزانه به دنبال پول خرد بودن و… سخت است و به همین منظور، رانندگان تاکسی یکی از صبور‌ترین شاغلین جامعه ما به حساب می‌آیند. باشد که با بدخلقی ها و رفتار بدمان به دغدغه‌های آنان نیافزاییم.
منبع：فردا نیوز